κρουστικές σταγόνες βροχής

Το τηλέφωνο ακούγεται αργά το βράδυ

και την όμορφη γυναίκα που θέλω να αγαπήσω

χαιρετάω με γεια

κάνοντας την καρδιά μου να τσιμπήσει.

Τα λόγια της υποδηλώνονται από τις κρουστικές σταγόνες βροχής

που πηγαίνει pitter patter στην ταράτσα.

όπως μου λέει με ενθουσιασμό ότι μπορεί να ακούσει ένα κοπάδι χήνες

πετούν πάνω από το κεφάλι.

Τα σύννεφα θύελλας είναι πάρα πολύ παχιά

για να μπορέσει να δει το κοπάδι των μεταναστευτικών πτηνών

αλλά κρατά το τηλέφωνο από το παράθυρο

έτσι μπορώ να τους ακούσω να χτυπάνε.

Τι κάνει ένα κοπάδι χήνων

στη μέση της ερήμου;

Τι γίνεται αν τα σύννεφα χωρίσουν και δεν αποκαλύψουν τίποτα,

αλλά η κούρεμα συνεχίζεται

υπάρχει κάτι τέτοιο όπως τα φίδια των χήνων;

Το όμορφο κορίτσι λέει καλή βραδιά

και με εύχεται ευχάριστα όνειρα

καθώς η βροχή σταματά σιγά-σιγά

και ένα απαλό χιόνι αρχίζει να πέφτει

κατακόρυφη πτώση πολύ μαλακή για είτε ένα pitter ή ένα patter,

το χιόνι φθίνει και καλύπτει τη γη

σε μια μαγική κουβέρτα

με γιγαντιαίες νιφάδες τόσο μεγάλες όσο φτερά χήν

4th crusade

Φιλόσοφοι, ιππικοί θωρακισμένοι 

βγείτε στην αναζήτηση 

του Αγίου Δισκοπότηρου 

γεμάτο απαντήσεις 

σε βαθιά ερωτήματα. 

Οι ποιητές με όρεξη 

παρατηρώντας πράγματα 

μια λάμψη δροσιάς, μια πτέρυγα πεταλούδας 

σκιά, ρίχνει καθώς πετάει 

αργά το απόγευμα. 

Οι φιλόσοφοι-ποιητές αναρωτιούνται 

αν οι απαντήσεις ίσως 

βρίσκονται στο μονοπάτι, στο δάσος, τη νύχτα 

στο μονοπάτι ενός σαλιγκαριού 

διαφεύγοντας το φως. 

magrish

Ο ήλιος που λάμπει από έναν απαλό μπλε ουρανό του φθινοπώρου, 
τα λευκά σκουπίδια του σύννεφου κινούνται αργά στο αεράκι, 
το χορτάρι στεγνώνει και λευκαίνεται από την ξηρασία και τη θερινή ζέστη. 

Ο γεμάτος δένδρα κολπίσκος είναι σχεδόν ξηρός, 
πράσινες λακκούβες στίγματα το λασπώδες κρεβάτι του, 
δεν βρέθηκαν βροχές, θα φύγουν σύντομα. 

Τα μικρά πουλιά είναι δύσκολο να βρεθούν, 
ένα γυμνό σφύριγμα, τρεις γκρίζους οπαδούς, 
καφέ thornbill απασχολημένος στα φύλλα. 

Στη συνέχεια, μέσα από τα δέντρα πάνω από το paddock, 
ένας λοφίσκος με ανεπτυγμένα φτερά χαμηλώνει 
και στη συνέχεια έχει φύγει, πολύ σύντομα για να το όνομα. 

Ένα κοινό καφέ η μόνη πεταλούδα για να δείτε, 
δεν λιβελάνες ή δαιμόνια πιάσουν το μάτι, 
το κλείσιμο της σεζόν τους. 

Περιμένετε, κίνηση σε ένα κορμό πέρα ​​από τον κολπίσκο, 
μια κοινή κούρνια για ένα χρονικό διάστημα, 
η λιβελούλα του φθινοπώρου έχει προκύψει. 

Ο μεγάλος φακός ζουμ προορίζεται για τα πουλιά, 
αλλά κρατήστε το σταθερό, εστίαση, πυροβολούν, 
το κλείδωμα πετά, αλλά η εικόνα του παραμένει. 

Χίλια σώματα

Πήγα σε ένα σμήνος μέλισσας
του οποίου η φασαρία έγινε
μια σφαίρα του ήχου
που κινήθηκε μέσα από δέντρα
και εγκαταστάθηκαν
σε μάζα έναντι της κεκλιμένης άκρης
όπου η οροφή συναντά ουρανό.
.
Μεταξύ των αριθμών που χρονολογούνται,
ξαπλώνει, στέκεται μέσα
τη στάση του χορευτή ή την κλίση του
κάτω για να αγγίξει το έδαφος,
άκουσα
.
σε πτηνά, άνεμο και ψίθυρο
γρασίδι ενώ cottonwoods
πράσινο από τον κολπίσκο
.
και τα χίλια σώματα
προσχώρησε σε άλλα χιλιάδες
ως σχηματισμένο σύμπλεγμα
και κρέμασε
στο τέλος του ηλιακού φωτός. 

mesquite

Αν καθίσετε αρκετά
Στο ογκόλιθο από γρανίτη
Στην άκρη της πόλης,
Ατενίζοντας σε χώρους ερήμων
Μεταξύ του κάκτου της πυξίδας
Και το τριφύλλι της κουκουβάγιας,
Baileya και εύθραυστο θάμνο,
Μπορεί να παρατηρήσετε μερικές μέρες να σταματήσουν
Πάνω από κίτρινα άνθη κρεοσώτου.
Ίσως θα τους δείτε να ξεφεύγουν
Όλα ταυτόχρονα, ή το καθένα με το δικό του χρόνο,
Χρωματίζοντας μια διαδρομή μόνο μπορούν να ακολουθήσουν
Στον χαμηλό μπλε ουρανό σε μια κυψέλη
Κρυμμένο σε ένα μοναχικό mesquite
Όταν η βασίλισσα τους κάθεται στο θρόνο της
Χτενισμένο με κεχριμπάρι μέλι.

σε ένα τρελό χορό,

Eξουδετερωμένο από σθένος
της βροχής, της πεισματικής σκόνης
των πόλεων στις πόλεις,
των περασμένων ζώων και πλάσματα,
γύρισε έκπληκτος
σε ένα τρελό χορό,
κυματιστές της αλληλούιας
βαρύνει το κρούσμα του.
και θα μπορούσαμε να γιορτάσουμε,
χωρίς φόβους από μούμια,
από τα πλοκάμια της ερήμου
που στροβιλίστηκε στον άνεμο
κάτω από τους λαιμούς μας,
πιστεύοντας πάλι
ότι οι θεοί δεν ήταν στάσιμοι,
ότι η λάμψη των νέων ποταμών
είχε μια βασική εμπιστοσύνη,
ανοσία στην προάσπιση των προνομίων,
και η καλοσύνη των πύλων.
Φάνηκε η ίδια η γη
είχε γίνει ένα λαμπερό πουλί
με ασταμάτητα φτερά,
διακλαδισμένο σε πολλά και
φουσκωτά φτερά, όλα
μόριο συναγερμού, φίλος,
σε μια μεγάλη ένωση των πτήσεων.

tyjhg

ΔΕΥΤΕΡΑ, 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017

Τρίτη Ποίηση: Ανακοίνωση

Χαίρομαι που δημοσιεύω εδώ το δεύτερο βιβλίο μου.

Τα κορίτσια στα σιδερένια παπούτσια τους δημοσιεύθηκε το 2016

με το πάτημα της γραμμής τερματισμού.

Είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα τους και στο Amazon.com

ΤΡΙΤΗ, 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2016

Τρίτη ποίημα: Ένα νέο, για τον Οκτώβριο, στη σειρά της μάγισσας

Προσευχή της μάγισσας

Να φορέσει ένα καπέλο φτιαγμένο από βροχή

να επιπλέουν σαν ένα μικρό skiff

μέσα στην περιβάλλουσα ομίχλη.

Για να είναι γυμνό και ομίχλη,

για να είναι χαραγμένο το σύννεφο

και ψύχεται στον μυελό.

Να είσαι αόρατος, άγριος

ως νετρίνο αναπήδηση

πέρα από το κενό,

ευτυχώς μικρό, να είναι

ένα blip, ένα φωνή,

O όχι, όχι O, O όχι όνομα.

Για να μη δει τίποτα, να το πάρει

τίποτα για μια αλλαγή,

για να προχωρήσουμε

την ευλογία του κενού

όλα τα κελιά σας μεθυσμένα

για τη μυρωδιά της γης,

νερό, και αέρα.

Να αισθανθείτε τον εαυτό σας να διαλύεται

σε κάτι τεράστιο

και αισθανόμενα. Καπνός

από μια αργή πυρκαγιά.

Για να αφήσουμε τον κόσμο, αυτή η ζωή,

για μερικές ελεύθερες στιγμές,

αντιμετωπίστε την καθαρή λευκή σελίδα,

και ξεκινήστε εκ νέου την ιστορία

Έτσι, για μένα

έτσι είναι.

ΤΕΤΑΡΤΗ, 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2016

Τρίτη ποίημα: Ένα νέο στη σειρά της μάγισσας

Οι νυχτερινές μάγισσες - 1941

Πετάξτε πάνω από τη Σοβιετική Ένωση,

βομβαρδίζοντας τους Ναζί

σε ξύλινα αεροπλάνα

κανένας άλλος δεν ήθελε να πετάξει.

Φορούσαν χαλαρή

ανάρμοστο ανδρικό

στολές, πέταξε

χωρίς αλεξίπτωτα,

πήραν κρυοπαγήματα στα πρόσωπά τους

σε ανοικτά πιλοτήρια,

και να κόψουν τους κινητήρες τους

να γλιστρήσουν πάνω από τους στόχους τους.

Ρωσικές γυναίκες που δεν το έκαναν

φροντίδα αν ζούσαν

ή πέθανε, πετώντας τόσο χαμηλά

θα μπορούσατε να δείτε τα πρόσωπά τους

που λάμπει στον ουρανό.

Οι Γερμανοί είπαν ότι πήραν

μαγικά χάπια που τους έδωσαν

νυχτερινή όραση. Γέλασαν

και ζωγράφισε τα χείλη τους

μολύβια πλοήγησης, επέστησε

λουλούδια σε όλα τα αεροπλάνα τους.